Historia fortel at for meir enn tusen år sidan rømde kongsdottera Snniva frå Irland for å kome una ein heidensk friar. Saman med følgjet sitt la ho til havs utan segl, årar og anna utstyr, og la livet sitt i Guds hand. Sunniva og dei fleste av følgjet kom i land på øya Selja i Nordfjord, og der heldt dei til ei tid. Då Håkon Jarl kom for å drepe dei, berga Gud dei frå heidningane ved å la steinblokker rase over dei. Nokre år seinare, i 996, blei lekamen til Sunniva funnen uskadd, og ho blei Noregs fyrste helgen. Kong Olav Tryggvason fekk bygt ei kyrkje der, og på 1100-talet blei det reist eit benediktinarkloster vigd til den engelske helgenen St. Alban. Selja var Vestlandets fyrste bispesete. I 1170 blei den heilage Sunniva ført til domkyrkja i Bergen, som då hadde overteke som bispesete.
Denne boka inneheld forteljingane om Sunniva, og faglege artiklar om den tusen år gamle helgenstaden.
